Στη χρονιά που φτάνει στο τέλος και μετά από τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, φάνηκε ξεκάθαρα η απαξίωση που έδειξαν οι πολίτες στους πολιτικούς με την επιλογή των «εκλεκτών» τους για την εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο.
Η λογική της «ψήφου-χαβαλέ» της «αντισυστημικής» ή της «απολιτίκ – ψήφου» έπιασε τόπο και σίγουρα θα μας κατατρέχει και στις επόμενες εκλογές, εθνικές, αυτοδιοικητικές ή ακόμη και εσωκομματικές αλλά με τη νέα μορφή ψήφου, την «ψήφο Τσιπροανατροπής» μια και οι τέσσερις υποψήφιοι κομπορρημονούν ότι θα το καταφέρουν!
Φυσικά πρόωρες εκλογές στην παρούσα φάση είναι το πιο πιθανό να μην βρίσκονται στην ατζέντα κανενός κόμματος, μια και εκλογές εν μέσω τρίτου μνημονίου δεν αποτελούν ασφαλή επιλογή για την πορεία της χώρας την επόμενη χρονιά.
Έτσι, μπαίνουμε σε λίγο στο νέο χρόνο με μια κυβέρνηση που «παραπαίει», δεν θα αντέξει λένε οι απαισιόδοξοι να βγάλει τα «κάστανα» του ασφαλιστικού από τη φωτιά. Ούτε να βάλει το χέρι της στο «λάκκο με τα φίδια» του αγροτικού. Όσο για το grexit, αυτό περιμένει ανυπόμονα να μας έρθει με τη νέα χρονιά! Και με μια αντιπολίτευση εγκλωβισμένη στον «μικρόκοσμο» της, στις παθογένειες της, σε μια γαλάζια παρασκηνιακή καμαρίλα.
Θετική σκέψη, θα έρθουν καλύτερες μέρες, θα γυρίσει ο τροχός και άλλα τέτοια θα ακούσουμε με την έλευση του νέου χρόνου από τους αισιόδοξους με στόχο να κρατήσουν το φρόνημα της αισιοδοξίας σε υψηλά επίπεδα γιατί καιροφυλακτούν αυτοχειρίες, αν και σε προσωπικό επίπεδο λίγοι πιστεύουν το αληθές του αξιώματος.
Άλλωστε η διαφορά μεταξύ αισιόδοξου και απαισιόδοξου, σύμφωνα με αμερικανό μυθολόγο, είναι «ο αισιόδοξος βλέπει μόνο την καρυδόψιχα, ο απαισιόδοξος το σκληρό καρύδι ολόκληρο».
Όμως εκτός από τους αισιόδοξους και απαισιόδοξους, υπάρχει και μια άλλη κατηγορία. Είναι οι ρεαλιστές. Όλοι όσοι βλέπουν ότι η ζυγαριά κλείνει προς την απαισιόδοξη μεριά και θα αλλάξει ρότα όχι με το «θαύμα» που περιμένουν οι αισιόδοξοι, ούτε με τη διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά με άσκηση μιας πολιτικής με όραμα και στόχους που λείπει τα τελευταία χρόνια. Μπορεί και να έχουν δίκιο γιατί με τα νέα οικονομικά μέτρα που μπαίνουν στη ζωή μας το νέο χρόνο, μόνο τρόφιμος φρενοκομείου θα τον έβλεπε με αισιοδοξία.
Όσοι «φλύαρα» αισιοδοξούν για τη νέα χρονιά είναι ή οι πολιτικοί μας με τους παχυλούς μισθούς και επιδόματα ή οι «λίγοι» βολεμένοι λόγω ειδικών συνθηκών. Όλοι τους ζουν σε άλλο κόσμο, σε άλλη χώρα!
Η δε αλληλεγγύη που πρόσφατα ανακαλύφθηκε, λόγω ανυπαρξίας της κρατικής αρωγής, είναι η ελπίδα της ανθρωπιάς που έλειπε ή είναι ο φόβος ότι ίσως γρήγορα βρεθούμε στην ίδια θέση…;
Αν πραγματικά τόσα χρόνια η κρίση μας έκανε περισσότερο ανθρώπους και στους πολλούς υπάρχει πλέον το ΕΜΕΙΣ και όχι το ΕΓΩ, θα το δούμε στη διαφάνεια των νέων φορολογικών μας δηλώσεων και όχι στη φιλανθρωπία μεταχειρισμένων ρούχων και κλινοσκεπασμάτων που μας πιάνουν χώρο…
Εύχομαι το τέλος της νέα χρονιάς του 2016 να μη φύγει με «κατάρες» όπως φεύγει και ο παλιός χρόνος το 2015. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε!
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου